Nyttårs-fortsett

Tradisjonen tro - eit lite nyttårsfortsett er ikkje å forakte! I fjor var det kjøpestopp av garn som var målet. Eg har allereie nemnt litt om det tidligare, men det har gått utruleg bra! Nokre nye nøster har fått blitt med heim, men eg har strikkka opp mykje meir enn eg har kjøpt. Og dei korgene eg har brukt mest av, har vore der med typisk restegarn. Halve nøster, småe nøster, ein liten rest, for gode til å hive. Eg har strikka både badehåndkle og teppe, og fått brukt opp masse. Eg sparte 10 kr pr oppbrukt nøste i Norges-glaset mitt, og jammen har det passert  tre tusen oppi glaset. Det er eg veldig godt fornøyd med. Kammerset er på ingen måte tomt, her er mykje å ta av ennå. Det føles godt å ta fatt i noko av det som har ligge lenge. Nesten som litt god samvittigheit!

I 2015 skal eg heller ikkje kjøpe nytt garn. 

Neste kavalkade skal vise tomme korger!

Unntak: 

Dersom det skulle bli nødvendig å strikke noko til eit nytt familiemedlem, 

då vert det ikkje av restegarn. 

Korleis gjekk det i klesskapet då?

Ikkje bra. Eg har sjeldan kjøpt så mykje nye kler som dette året. Grunn:  ingenting var passeleg lenger. Alt vart for stort. Gledeleg det, men litt kjedeleg med fine kjolar som eg likte godt! 

(Men egentleg er det jo kjekt å kjøpe noko nytt!).

Kanskje nyttårs-fortsette kan få nytt liv dette året?

Me vil gjerne ha meir av dette!

Det siste fortsette for det nye året, er eit som Gubben og eg skal ha i lag. Det er Friluftslivets år i 2015, og det likar me jo godt. 1 tur i veka, det bør me greie.
Då skal me  på 52 turar dette året!
Og dei bør vere litt lenger enn gatelangs i nabolaget. Dersom stranda som eg er så glad i, vert turmål, kan me jo gå litt lenger. Det kan vere ulike turar, noko som krev litt ekstra aktivitet:
 gåtur, fjelltur, sykkeltur, rotur....
Men bilturar og handleturar kan ikkje reknast med...
Me har eit sommarmål om nokre fjelltoppar, det er best me held formen ved like slik at det vert ein god opplevelse.

På toppen!

Tilslutt: 
Eit godt nytt år ønsker eg til dokker alle som er innom bloggen min! Eg føler meg ganske ydmyk over at nokon gidd å lese skribleria mine:-)